Choć dziś sama prawie straciłam wiarę w to co umiem uświadomiłam sobie, że są chwile dobre i te złe. Nie wolno się poddawać- mówi moja mama. Nawet jeśli masz talent i w cieniu koleżanek/kolegów go ukrywasz, pamiętaj, że przyjdzie czas kiedy będziesz gotowa/y na to aby pokazać innym jaka/i jesteś dobry w tym co robisz. Czasem, gdy widzę koleżanki odbierające nagrodę z zawodów czy konkursów robi mi się przykro. Może mówią do nas "Będzie lepiej!" ale same gdy powinie im się noga chodzą smutne. I dziwią się, że jesteśmy niezadowolone. Człowiek ma takie uczucie jakby wszystko co robi traciło sens, bo i tak będzie ktoś lepszy od ciebie. Czuję wtedy smutek, żal i to, że nie dostanę więcej takiej szansy. Może to tylko histeria ale mając koleżanki które też mają swoje pasje i pokazują je publicznie, zadajesz sobie pytanie "Czy mam jakiś talent?". Mam swoje pasje którymi się interesuje ale nie pokarzę ich innym. Może lubię śpiewać przed lustrem w łazience, komponować piosenki, poezję i tańczyć na dywanie w pokoju. Ale nie chcę ich pokazywać innym, dlatego , że są to moje małe zainteresowania, które nie ujrzą światła dziennego. Słowa mojej mamy zawsze podnoszą mnie na duchu, które potem przekazuje moim koleżankom w trudnej sytuacji. Nie ważne jak wielki talent ma twoja koleżanka/ kolega pamiętaj, że choć może tańczysz w pokoju na dywanie czy śpiewasz w łazience przed lustrem twoje pasje też są wielkie.Nie poddawaj się!
Czuć smutek i to wielki..
OdpowiedzUsuń